وقتی از افرادی که قهوه می‌خورند می‌پرسم چی به قهوه‌تون اضافه می‌کنید می‌گن “کافی‌میت”. وقتی ازشون می‌پرسم این چی هست، از چی تشکیل شده می‌گن: “نمی دونیم! مگه شیر خشک نیست؟” حالا با هم ببینیم این پودرهای سفید چی هستن.

به یک فروشگاه بروید و انواع این سفیدکننده‌های قهوه را بردارید و مواد تشکیل‌دهنده را بخوانید. همه اینها از شربت ذرت یا گلوکز جامد شده، روغن نباتی (مانند پالم) نیمه هیدروژنه و طعم‌دهنده‌های صناعی تشکیل شده‌اند و تقریبا خبری از شیر یا خامه نیست. متاسفانه این پودرهای سفید در خیلی جاها از خانه‌ها بگیرید تا محل کار، تا مهمانی‌ها و حتی روی میز کسانی که ادعای تغدیه سالم دارند دیده می‌شود. باید با تاسف بدانیم که این جعبه‌های زیبا مانند اسب تروا هستند: ظاهری زیبا مملو از دیابت، چاقی، سکته قلبی و مغزی.

به لحاظ میزان مصرف: روی جعبه آنها نوشته شده است یک قاشق چایخوری افزوده شود ولی به تبلیغات که می‌رسیم می بینیم بدون پیمانه همین طور پودر را داخل لیوان می‌ریزد!

یکی از مزایایی که درباره مصرف این پودرهای سفید می‌گویند این است که قند ندارد. واقعا درست است نه شکر دارد نه هیچگونه قند شیر! باز می‌گویند برای کسانی که به شیر حساسیت دارند این پودر خوب است اما نیست. این پودرها حاوی سدیم کازئینات است که  یا صناعی یا مشتق از پروتیین شیر است. اگر کسی به شیر حساسیت دارد نباید سدیم کازئینات هم مصرف کند!

چکار کنیم؟

ساده است. از این پودرهای سفیدکننده قهوه استفاده نکنیم. در عوض، اگر به لبنیات حساسیت نداریم از شیر یا خامه واقعی استفاده کنیم. اگر به لبنیات حساسیت دارید بهتر است شیر سویا یا نارگیل به قهوه خود بیفزایید.

بفرمایید قهوه سیاه!