بعضی‌ها فکر می کنند بزرگ شدن دور شکم با بالا رفتن سن طبیعی هست. بیشتر خانمها بعد از یائسگی با بزرگ شدن دور شکم روبه‌رو هستند.

تنها مشکل زیاد شدن چربی شکم، سخت شدن بستن دکمه و زیپ شلوار نیست؛ پژوهش‌ها نشان می‌دهد افزایش چربی شکم خطرهایی علیه سلامتی ما به همراه دارد. ببینیم چطور باید با آن مقابله کنیم.

پشت صحنه چربی شکم

هر غذایی که می خوریم مقداری انرژی به بدن ما می‌رساند و هر تحرکی مقداری انرژی می‌سوزاند که به آن کالری می‌گوییم. وزن هر فرد تحت تاثیر سه عامل است:

• چند کالری در طول روز از غداها دریافت می‌کنیم
• چند کالری در همان مدت زمان با فعالیت ها می‌سوزانیم
• سن هر فرد

اگر زیاد بخوریم و کم ورزش کنیم، اضافه وزن قطعی است از جمله چربی شکم.

همین‌طور که سن بالا می‌رود حجم عضلات کم می‌شود و چربی بیشتر. حجم عضلات که کم می‌شود، کالری کمتری می‌سوزانیم و به همین دلیل ثابت نگه داشتن وزن سخت و سخت تر می‌گردد.

بانوان با بالا رفتن سن تفاوت دیگری را هم در شکم احساس می‌کنند حتی اگر اضافه وزن هم پیدا نکنند: با کم شدن میزان هورمون زنانه استروژن در خون زنان یائسه، توزیع چربی در بدن تغییر می‌کند. البته این که چربی بیشتر در کجای بدن جمع شود به عوامل ژنتیک که از پدر و مادر به ما می‌رسد هم بستگی دارد.

عمق خطر چربی شکم

نباید فکر کنیم: “خوب! حالا یک لایه چربی هم زیر پوست‌مون باشه؛ چیزی نمی‌شه؟!” چربی شکم فقط زیر پوست نیست و تا عمق حفره شکم و دور اعضای بدن مانند دور روده ها را چربی فرا می‌گیرد که به آن چربی احشایی می‌گوییم.

چربی زیر پوست فقط زیبایی و تناسب هیکل را به هم می‌زند ولی چربی احشایی، خطر بروز بیماری‌های زیر را زیاد می‌کند:

• بیماری های قلبی
• دیابت نوع دو
• فشار خون بالا
• اختلال سطح کلسترول
• مشکلات تنفسی

تحقیقات نشان می‌دهد کسانی که چربی شکم بیشتری دارند، بدون توجه به وزن، زودتر می‌میرند. یعنی بانوان یائسه‌ای که وزن آنها نسبت به قدشان طبیعی است اما دور شکم آنها بزرگ است بیشتر ممکن است در اثر بیماری‌های قلبی‌عروقی فوت کنند.

روش درست اندازه‌گیری دور شکم

دور کمرمان را همین الآن اندازه بگیریم:

• بایستیم و متر نواری را روی شکم، بدون لباس، دور شکم بالای استخوان لگن قرار دهیم.
• متر نواری را صاف نگه داریم و به اندازه ای سفت بکشیم که در پوست‌مان فرو نرود.
• در حالت راحت پس از بیرون دادن نفس (هنگام بازدم)، بدون این که شکم را به داخل بکشیم، اندازه بگیریم.

زنانی که دور شکم آنها بیشتر از ۸۹ سانتیمتر است میزان چربی در شکم آنها خطرناک است و احتمال بروز برخی بیماریها را زیاد می کند.

چاره چیست؟

انواع ورزش شکم؟ فشار آوردن روی عضلات شکم؟ برای راحت شدن از دست چربی شکم اینها کافی نیست. چربی احشایی هم مانند چربی زیر پوستی با رژیم و ورزش کم می‌شود. برای کم کردن چربی شکمی، کارهای زیر لازم است:

• یک رژیم غذایی سالم: روی غداهای گیاهی تمرکز کنیم مانند میوه‌ها، سبزی‌ها، و غلات کامل (سبوس‌دار). پروتیین‌های خالص (گوشت بدون چربی) و لبنیات کم چرب مصرف نماییم. شکر و چربی بد یا اشباع (کره و روغن جامد) را کم کنیم. به جای آنها از غذاهای دارای چربی خوب (غیر اشباع یا تک اشباع) در حد متوسط بخوریم مانند ماهی، مغزیات و روغن مایع.
• نوشیدنی شکردار را عوض کنیم: آب یا نوشیدنی های رژیمی به جای آنها بخوریم
• مقدار خوردن را کم کنیم: حتی وقتی رژیم غدایی پر است از گزینه‌های خوب و سالم، نباید زیاد بخوریم. به عنوان نمونه، در رستوران نصف پُرس بیشتر نخوریم.
• فعالیت بدنی و تحرک جزیی از برنامه روزانه زندگی ما باید باشد: برای بیشتر بزرگسالان هفته‌ای حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی متوسط (مانند تند راه رفتن) یا هفته‌ای ۷۵ دقیقه فعالیت هوازی شدید (مانند دویدن) یا ترکیبی از این دو، ضروری است.

اگر از قدم‌شمار استفاده می کنیم به طور معمول روزانه ۱۰،۰۰۰ قدم برای پیشگیری از اضافه وزن لازم است. اگر وزن خود را کم کرده‌ایم برای این که از برگشتن وزن به وضع قبل پیشگیری کنیم بهتر است روزانه ۱۵،۰۰۰ قدم تحرک داشته باشیم.

علاوه بر این، هفته ای دو نوبت تمرین بدنسازی لازم است؛ برای تقویت عضلات؛ برای این که بدن‌مان کالری بیشتری بسوزاند. یادمان هست یکی از علل افزایش وزن با بیشتر شدن سن، کم شدن حجم عضلات است.

خودمان کارهای بالا را انجام می دهیم و در کنار آن، با پزشک معالج یا درباره رژیم غذایی با مشاور تغذیه بهتر است مشورت کنیم.