روز نخست

از تهران به سمت سبزوار روان شدیم. در فصلی که انگور شاهرود و پسته دامغان رسیده است، تصور رسیدن زودهنگام به سبزوار سخت است. پیشنهاد این است که از میان شهر دامغان بگذرید نه کمربندی. تقریبا در اواخر شهر، به مرکز فروش پسته می رسید و می توانید پسته خریداری کنید. پسته تازه در پاکت کاغذی ( در کیسه نایلون پسته تازه کمتر دوام می آورد). بهتر دیدیم به جای سبزوار، کمی زودتر اطراق کنیم یعنی در روستای مزنیان در ۷ کیلومتری جنوب داورزن.

نرگس مزنیان نام یکی از نوابغ ایرانی ست: دختری که با رتبه ممتاز در کنکور وارد رشته مدیریت هتلداری و توریسم شده بود و در سال دوم کارشناسی، از طرف یک دانشگاه در بریتانیا برای ادامه تحصیل پذیرش می گیرد. وی که در روستای مزنیان پرورش یافته بود وقتی برای تعطیلات به زادگاه خود بازگشته بود، در یک سانحه رانندگی برای همیشه پرواز کرد: به اوج دوردستها. اقامتگاه بومگردی نرگس مزنیان توسط مادر وی راه اندازی شده است و یک جای دنج و با صفا برای گذران در حاشیه شمالی دشت کویر است. برنامه رصد ستارگان در شب کویر، کاری ست که این بزرگواران به مهمانان خود هدیه می دهند. شب هنگام پیش از کویر، در روستا قدم بزنید، بسیار لذت بخش و باصفاست به ویژه با مهر و محبت اهالی. شام در اقامتگاه نرگس مزینان آش “جوش پره” را امتحان کنید.

مزنیان زادگاه دکتر علی شریعتی ست. دو مجسمه از این اندیشمند ایرانی در ابتدا و انتهای روستا قرار دارد. قنات و کاروانسرا از دیگر دیدنی های مزنیان به شمار می آیند.

روز دوم

از مزنیان تا سبزوار حدود ۷۵ کیلومتر است. پیش از رسیدن به سبزوار میل خسرو گرد نظرها را جلب می کند. موزه مردم شناسی و آرامگاه اسرار از مهمترین دیدنی های سبزوار هستند. راهنمای مسلط موزه مردم شناسی سبزوار با اطلاعات خوب و کامل خود تحسین شما را برخواهد انگیخت. البته در اطراف سبزوار هم جاهای دیدنی مختلفی به لحاظ تاریخی و طبیعی وجود دارند. از سبزوار به سمت بردسکن جاده ای طولانی و مسیری نسبتا خشک (البته در میانه تابستان خشک بود. مطمئن هستم در بهار دیدنی باشد) در انتظارمان بود. بردسکن شهری نیست که لازم باشد به وسط آن بروید اما اگر ظهر رسیدید و گرسنه بودید، رستوران غزال در ابتدای شهر بردسکن جای مناسبی است. پیشنهاد می شود چلو قرمه این رستوران را امتحان کنید. از بردسکن تا کاشمر جاده از میان باغهای انگور می گذرد و البته هندوانه و انواع خربزه میوه هایی ست که در طرفین جاده، باغداران در حال فروش آنها هستند.

در کاشمر مسجد جامع، امامزاده و زیارتگاه مدرس از جاهای زیبا و چشم نواز هستند که می توانید ببینید. در شمال کاشمر جاده ای ست که به سمت رویش (Ravish) می رود. پیشنهاد این است که از کاشمر به سمت این جاده ادامه مسیر دهید. از رویش می توانید به روستای “رود معجن” بروید و شب را در اقامتگاه بومگردی این روستا بگذرانید. این مسیر از روستاهای سر سبز و آباد می گذرد اگر چه دقت و احتیاط در رانندگی در جاده پر پیچ آن لازم است.

روز سوم

ابتدای صبح به سمت آبشار رود معجن حرکت کنید. خودرو می تواند در فصل کم آب مسافتی را در بستر رود پیش برود. با کمی پیاده روی (در حدود ۴۵ دقیقه از محل پارک خودرو) به دنبال آب به آبشار رود معجن می رسید. بهتر است دو کفش داشته باشید. یک کفش را در ماشین بگذارید. برای رسیدن به آبشار مجبورید پایتان را در رودخانه بگذارید.

سپس به سمت شهر “بایگ” بروید و از “بستنی سنتی بهار” لذت ببرید. در تربت حیدریه که به حق زعفرانی ترین شهر جهان نامیده می شود از عمارت رئیس (در ساعات اداری) و حمام رئیس و مجموعه تاریخی قطب الدین حیدر و بازار و باغ ملی دیدن بفرمایید. خرید زعفران در بازار تربت حیدریه یکی از پیشنهادهاست.

برای سفر از تربت حیدریه به نیشابور باید تابلوهای مشهد را دنبال کنید. پس از طی مسافتی چند ده کیلومتری در منطقه موسوم به “امام تقی” تابلوی نیشابور ظاهر می شود. در این منطقه در میان مزارع تعداد بسیار زیادی توربین های بادی منظره زیبایی را پدید آورده اند.

نزدیک نیشابور در جاده بوژان در اقامتگاه بومگردی دنیای قدیم می توانید به سر برید و از مهربانی خانم و آقای آقایی بهره مند شوید و از کلکسیون اجناس قدیمی وی دیدن کنید، کلکسیونی که با عشق به دهه های ابتدایی قرن حاضر مهیا و آماده شده است.

در نیشابور به هنرورزی کم نظیر روانشاد مهندس هوشنگ سیحون هزاران بار آفرین خواهید گفت. مجموعه با ابهت و بسیار زیبای آرامگاه خیام، این فیلسوف و شاعر و دانشمند بی مانند ایران و جهان، طراحی و ذهن پویای روانشاد سیحون را به رخ هر فرد هنردوست می کشد. علاوه بر این، آرامگاه کوچک ولی بسیار چشم نواز نقاش معاصر کمال الملک، کار دیگری از مهندس سیحون که تصدیقی ست بر ذوق و توان بالای ذهن این استاد هنرمند. آرامگاه عطار به طور حتم یکی از دیدنی های نیشابور است. از بازار فیروزه نیشابور هم دیدن بفرمایید. نیشابور هم فیروزه ای ترین شهر جهان شاید باشد. نیشابور شهری بزرگ است که اگر بخواهید می توانید سرگرمی های امروزی بیشتری هم در آن بیابید. رستوران اعیانی از بهترین خوراک و قیمت بالایی برخوردار است و شیشلیک آن را امتحان بفرمایید.

روز چهارم

از نیشابور به سمت شهری به نام “فیروزه” روان شوید. معدن بزرگ فیروزه، نام این شهر را تعیین کرده است. از آن جا می توانید با دنبال کردن تابلوی قوچان، پس از قوچان به شهری آجیلی یعنی فاروج برسید. فاروج جایی ست که بسیاری از مردم به شغل فروش آجیل به ویژه گردو و بادام اشتغال دارند و مناظر منحصر بفردی از کوه های آجیل در مغازه های آن می بینید. بالاخره به بجنورد می رسید. در بجنورد اگر چه هتل ها و مهمانسراهای متعدد برای اقامت وجود دارد اما چند اقامتگاه بومگردی هم برقرار است.

یکی از آنها “عمو دردی” نام دارد. زمین و ساختمان و باغ بزرگ عمو دردی پس از درگذشت وی توسط یکی از پسران به یک مکان عالی در بلندترین نقطه منطقه بجنورد تبدیل شده است.

بقایای یک روستای ویران شده پس از زلزله دهه ۱۳۷۰ با ساختمان قدیمی مسجد و برج دیده بانی آن خودنمایی می کند. مجموعه “عمو دردی” جای خوبی برای گذراندن یک عصر و شب خاطره انگیز است. خوردن “قورمه کردی” در این مجموعه را به شما پیشنهاد می کنیم.

همه می دانند که دیدنی ترین جای بجنورد “آیینه خانه” است اما مدیریت ضعیف اداره محترم میراث فرهنگی بجنورد دو سال است که با تعطیلی این مجموعه، بزرگترین آسیب را به گردشگری استان وارد کرده است. پیشنهاد می شود از بجنورد به سمت آشخانه حرکت کنید.

روز پنجم

پس از آشخانه که باغ ها و فضای سبز زیبایی دارد به سمت جاده بسیار زیبایی می روید که از میان پارک ملی گلستان می گذرد. یکی از جاهای دیدنی تاریخی در این جاده معبد اسپاخو است معبدی که شاید حدود دو هزار سال قدمت دارد و در نزدیکی میدان زیبای روستای اسپاخو بسیار ستودنی و بزرگ است. بهتر است برای ناهار چیزی را آماده کنید و بردارید که در جنگل ملی گلستان آن را میل کنید و از طبیعت زیبای پارک ملی لذت ببرید. در از مسیر جاده ای که به کلاله می رود خارج شوید و سپس تابلوهایی را دنبال کنید که به سمت “خالد نبی” شما را هدایت می کند. دقت در رانندگی در این جاده مهم است. مناظر استپی زیبا و روستاهای متفاوت آن و البته اسب ها و کره اسب های زیبا را خواهید دید. از پارکینگ خالد نبی می توانید منظره شگفت انگیز تپه های پاپپن را ببینید. برای اقامت منزل حلیم عمر عطا پیشنهاد می شود که با نام اقامتگاه بومگردی چوپان آتای ثبت شده است. مهمان نوازی منحصر بفرد حلیم و خانواده اش شما را شگفت زده خواهد کرد. ۱۴ سال پیش وقتی اتوبوس حامل دوچرخه سوارهایی که عازم خالد نبی بودند در گل و لای گیر کرد، کسی فکر نمی کرد منزل حلیم به یکی از پرطرفدارترین اقامتگاه های منطقه تبدیل شود. حلیم و همسرش آن سال از دوچرخه سوارها مانند مهمانان خود پذیرایی کردند و بتدریج مدیر گروه به نام “سارا” با تبلیغ آنها، محبوبیت را برای آنها به ارمغان آورد. دو سیاه چادر سنتی در کنار منزل، تکمیل کننده خاطرات زیبای هر رهگذری خواهد بود.

روز ششم

گنبد کاووس همیشه با آوازه برج آجری بلند و زیبای گنبد قابوس همراه است یادگار عزیزی از کاووس وشمگیر که خصایل نیکوی وی را به یاد انسان می اندازد. وقتی از گنبد کاووس به سمت اپنچه برون و بازارچه مرزی اینچه برون حرکت می کنید تغییر تدریجی اقلیم را از مرطوب به خشک تجربه می کنید کم کم جای اسب را شتر می گیرد و جای کشتزارها را استپ های خار فرا می گیرد و شوره های نمک روی زمین بیشتر و بیشتر ظاهر می شود. اگر در تالاب های اطراف اینچه برون دقت بفرمایید شاید تعدادی از پرندگان زیبای متفاوت را در آن جا ببینید. از بازارچه مرزی اینچه برون به سمت آق قلا حرکت نمایید و نرسیده به آق قلا به جاده ای که به سمت مزارع نمونه می روند، وارد شوید. این جاده با کشتزارها، سد وشمگیر و دریاچه پشت سد یکی از جاده های بسیار زیبای منطقه است. در نهایت به سمت آزادشهر می روید و بتدریج دست از شالیزارها بر می دارید و آماده می شوید تا به قلب جنگل های کوهستانی استان گلستان قدم بگذارید: رامیان.

چشمه گل و جویبار و جنگل زیبای نیلبرگ، بدون شک زیبایی های شهر کوچک رامیان هستند. یافتن جایی برای اسکان در رامیان کار سختی نیست.

روز هفتم

جاده رامیان به سمت شاهرود جاده ای ست با کیفیت پایین، تا نزدیک اواخر آن فقط جنگل می بینید؛ تا روی قله کوه ها بالا می روید؛ با ابرها هم سطح می شوید، و با یک طبیعت نسبتا بکر لذت می برید. مواظب پیچ های تند این جاده کوهستانی و با کیفیت پایین باشد. یک آبشار زیبا در کنار جاده و در میانه راه نظرتان را جلب خواهد کرد. جایی ماشین را نگه دارید و فقط کمی در جنگل پیش بروید تا از طبیعت زیبا و صداهای آن لذت بیشتری ببرید. در نهایت این جاده به راه آزادشهر-شاهرود وارد می شود و به کنار روستای ابر می رسد وارد جاده شوید و به سمت جنگل ابر که در بیشتر روزهای سال مانند یک اقیانوس پرابر است از مناظر مرطوب و ابری آن لبخند را تا عمق روح خود راه دهید. سپس دوباره به سمت شاهرود ادامه دهید اما پیش از شاهرود حتما به قلعه نو خرقان و بسطام بروید. مرکز بسطام بلوار تمام سایه و بسیار سبزی در خود دارد. در میانه آن آرامگاه بایزید بسطامی مانند نگینی ست، پیاده شوید و در بلوار قدم بزنید، قیسی و خشکبار بخرید. در کافه “کندوک” به پشت بام بروید و از نوشیدنی های عالی و غذاهای لذیذ آن میل کنید. بهتر است روز قبل از عزیمت تلفن بزنید و ته چین سفارش بدهید که برایتان آماده کنندو به اوج مزه دست یابید. در نزدیکی آرامگاه وارسته بزرگوار، بایزید بسطامی از برج کاشانه که بر روی یک آتشکده ساخته شده است دیدن بفرمایید و همچنین مدرسه شاهرخیه را به نظاره بنشینید. در بسطام باقیمانده بافت های قدیمی هنوز در برخی از جاهای شهر قابل رویت هستند. پیش ازبسطام می توانیدبه قلعه نوخرقان هم بروید و از آرامگاه ابوالحسن خرقانی و تپه تاریخی کنار آن دیدن بفرمایید. یافتن جای اقامت در خرقان، بسطام یا شاهرود ساده است و گزینه های بسیار متنوعی دارد.

بدیهی است که در تمام شهرها و مناطقی که نام بردم، جاهای دیدنی بسیار دیگری هم هستند که گاهی شاید از آنها که نام بردیم جذاب تر باشند. این فقط گوشه ای از جاذبه های شمال شرق ایران بود که با توجه به محدودیت زمان و امکانات توانستیم در یک سفر بگنجانیم.

امیدوارم سفری بی خطر و شادمانه را تجربه کنید.