“آیا این که پیغام مدیر من رو دیدی و دیر جواب دادی، بی‌احترامی نیست؟”

• من حدود نیم ساعت بعد پاسخ دادم. آیا این که مدیر شما پرسش مرا هنوز پاسخ نداده بی‌احترامی نیست؟

پاسخ: “آخر شب بود!!!!!”

بی‌احترامی برای هر کس مفهوم خاص خود را دارد. شرایط تربیت و پرورش هر فرد در دوران کودکی تعریف خواهد کرد که بی‌احترامی از دید هر فرد به چه چیزهایی گفته می شود. هر کس می‌تواند بر پایه رفتارهایی که در کودکی با او شده، کتاب قانون خاص خودش را بنویسد که شامل مصادیق بی‌احترامی می شود و با هرکس که آشنا می شود نخست فایل قوانین ارتباط های بین شخصی خودش را برای او بفرستد. اما می‌دانیم که در عمل این امر شدنی نیست.

جامعه شناسان و متخصصین برجسته ارتباطات انسانی در مباحث مربوط به مصداق بی‌ادبی در رسانه‌های اجتماعی چنین می گویند: باید باور کنیم که چنین رسانه‌هایی مانند واتساپ برای چه هدفی آفریده شدند. این رسانه ها برای افزایش تماس اجتماعی انسانها درست شدند با این هدف که انسانهای دور از هم بتوانند به راحتی با هم در تماس باشند.

آنها همچنان تلفن را به عنوان مهمترین وسیله ارتباطی برای کارهای ضروری و فوری می دانند.  رسانه‌های اجتماعی برای این درست شدند که بتوانیم پیامی را برای کسی بفرستیم بدون این که مزاحم او بشویم و او در فرصتی که برای خودش مناسب است (نه برای ما) به ما پاسخ بدهد. با توجه به این توضیحاتِ کارشناسان مربوط به ارتباطات بین فردی، پرسش هایی از آنها پرسیده شده است:

• یک نفر پیغام داده است. آیا من باید حتما بلافاصله به او پاسخ بدهم؟
  1. خیر. همچنان پاسخ فوری از راه تماس زنده درخواست می شود. کسی که با استفاده از رسانه‌های اجتماعی پیغام داده یعنی از شما می خواهد در فرصتی که برای شما مناسب است پاسخ اورا بدهید. وقتی شما پیغام را می خوانید و دیرتر پاسخ می دهید گیرنده تصور می کند شما برای پاسخ فکر کرده‌اید، بررسی نموده‌اید، حوصله نداشته‌اید، کار دیگری برایتان پیش آمده یا وسط کار دیگری فقط از روی کنجکاوی پیام را دیده‌اید تا در فرصت مناسب پاسخ دهید.
• آیا جواب ندادن به یک پیغام، بی‌ادبی به شمار می رود؟
  1. بله. وقتی یک نفر یک پیغام به شما می دهد اگر هرگز پاسخش را ندهید بی‌ادبی به شمار می آید. شاید شما دوست نداشته باشید ارتباط با این فرد را ادامه دهید و با پاسخ ندادن بخواهید به چنین هدفی برسید ولی این پاسخ ندادن بی‌ادبی محسوب می شود. شما بهتر است در یک جمله کوتاه اما مودبانه بنویسید یا یگویید که “سلام. من به چنین بحث/ویدیوهایی علاقه ندارم. لطفا چنین چیزهایی را برایم نفرستید”

اما نکته جالب‌تر این است که درست در همان شب در مطالعه کتاب “چهار میثاق” به این موضوع رسیدم که “هیچ چیزی را به خودمان نگیریم”. کار بسیار دشواری ست. تمرین فراوان می خواهد بسیار طول می کشد ولی ارزشش را دارد. به طور چکیده بنویسم که وقتی یک نفر به ما بی‌احترامی یا حتی تمجید کند در واقع نشان می دهد که در ذهن خودش چه می گذرد و آن کار را برای خودش می کند. هرکس بخشی از واقعیت ها را می بیند نه همه آن را و بر پایه تجربیات خود از آن مقدار از واقعیت ها که دیده است برداشتی می کند به عبارت دیگر فیلمی در ذهنش می‌سازد. آن فیلم می‌شود مبنای قضاوتش. ما در آن فیلم هیچ نقشی نداریم. کارگردان، فیلمنامه‌نویس، و بازیگر آن فیلم خود فرد است. بنابراین نتیجه ای که از آن می گیرد خواه تعریف و تمجید از ماباشد خواه فحش و ناسزا. ما نباید حاصل فیلم دیگران را به خودمان بگیریم. اگر به خودمان بگیریم در واقع از حرف او ناراحت نشده ایم بلکه حرف او زخمی را درون ما تازه کرده است به عبارت دیگر حرف او کمک کرده بار دیگر چیزی را درون خود پیدا کنیم و از آن عصبانی شویم.

بنابراین یک تمرین بزرگ آغاز شد: این که چیزی را به خودمان نگیریم، حتی پاسخ ندادن به پیغام هایمان را در واتساپ!