خورداد ۱۳۹۳- تردیدی نیست که با افزایش وسایل ارتباطی و ارزانی و سرعت بالای انتقال داده ها از این سو به آن سوی جهان در آینده نزدیک دوری مسافتها باز هم ناچیز و ناچیزتر می شود. اگر ساده لوح نباشیم می پذیریم که این امر ما را به عنوان هموندی از جامعه کوچک خود و جامعه جهانی (بدون توجه به این که در کجا زندگی می کنیم) با تغییرات فراوانی در سطح فرهنگ، کار و حتی زندگی خانوادگی روبه رو خواهد کرد. به عبارت دیگر، حصارهایی که از ارتباط محیطهای فرهنگی، شغلی و خانوادگی با بیرون از جامعه کوچکمان جلوگیری می کردند متخلخل و بتدریج ناپدید می شوند.

در این شرایط تازه، برای جوانانی که رویکردهای متفاوت تربیت شده اند چه اتفاقی می افتد؟

الف- جوانی که در خانواده و دبستانی با فضای بسته و متحجر پرورش یافته و به خاطر بی اطلاعی از سایر ایده ها و تمایلات مورد تشویق مستقیم یا غیر مستقیم قرار گرفته است.

ب- جوانی که در خانواده و مدرسه ای یا فضای مناسب ارتباطی دوطرفه با بسیاری از ایده ها و تمایلات از دور یا از نزدیک به صورت کنترل شده نه محدود شده آشنا شده است.

پ- جوانی که در خانواده یا دبستانی با فضای بسیار باز ارتباطی و بدون کنترل در معرض همه ایده ها و تمایلات قرار گرفته است.

هم اکنون

در جوامع بشری یکی از مشکلات مهم کسانی هستند که به خودشان بمب می بندند و در جایی شلوغ که انواع و اقسام انسانها از طیفهای گوناگون اعتقادی و اجتماعی حضور دارند آن را منفجر می کنند و به زندگی خود و آنها پایان می دهند یا گروه هایی هستند که با دیدن فردی از نژاد متفاوت حتی در حالی که کاری به آنها ندارد با آزارهای صوتی یا فیزیکی او را می آزارند یا کسانی که کنسرت یک گروه موسیقی را که همه مجوزهای قانونی لازم را دارد به صرف این که با عقاید خودشان متفاوت است برهم می زنند یا مقام مسوولی که به غرفه های کرایه دوچرخه های همگانی شهر به طور غیرشفاف و شفاهی دستور می دهد در روزهای خاصی دوچرخه کرایه ندهند چون او اعتقاد دارد در این روزها نباید کسی دوچرخه سوار شود(!!!) و تفاوت را برنمی تابد یا مقام دیگری که پخش برنامه های مورد نظر یک گروه خاص را از شبکه های کشوری رادیو و تلویزیون به همه اقشار یک ملت چند قومیتی تحمیل می کند یا… می دانم شما هم می دانید همان کسی که نمی خواهد و نمی گذارد مدارس متعلق به انجمن زرتشتیان تهران به آموزشگاه های غیردولتی تبدیل شوند چون ایده های متفاوت با عقیده خود را به هیچ عنوان نمی تواند بپذیرد حتی اگر واقعا به نفع جامعه باشد!

در جوامع بشری پیشرفتهای شگرفی در زمینه دانش و هنر و فن آوری و فرهنگ در حال وقوع است که بسیاری از آنها از همکاریِ گروهیِ چند نفر یا چند تیم گاهی در نقاطی بسیار دور از هم حاصل می شود. کسانی که بدون توجه به این که اعتقادات شخصی سایر اعضا چیست، چه رفتارهایی در زندگی خصوصی خود دارند، زبان مادری آنها چیست و محل تولدشان کجاست، دین دارند یا… و خلاصه بدون کنجکاوی در عقاید و زندگی خصوصی آنها و بدون طرفداری از یک نژاد، قوم یا مذهب فقط بر آن چیزی تمرکز می کنند که باعث بهبود زندگی همه انسانها می شود.

در بین انسانها یکی از مشکلات پدید آمده را می توان نوعی بی توجهی و بی ملاحظگی نسبت به عواقب اجتماعی رفتارهای فردی و بین فردی دانست. آن کسی که در حالتی غیرطبیعی حاصل از مصرف زیاده از حد نوشیدنی های الکلی یا مصرف سایر مواد اعتیادآور پشت فرمان خودرو می نشیند و باعث خسارت به جان و مال دیگران می شود یا آن کسی که با وجود آگاهی از ابتلای به ایدز،

بدون پیشگیری مناسب به هوسرانی و گسترش بیماری در جامعه دامن می زند یا کسی که به آزارهای گوناگون کودکان و نوجوانان می پردازد و… کسانی هستند که نسبت به عواقب اجتماعیِ تمایلات فردی و رفتارهای بین فردی خود بی خیال هستند

شما خودتان می فهمید که هر یک از این افراد در کدام شرایط ارتباطی پرورش یافته اند اما از آن مهمتر این که نقش ارتباطات در آینده باز هم از این فراتر خواهد رفت و آن وقت کسانی که تحمل دیگران و تحمل تفاوتها را ندارند بیش از امروز مورد تنفر همگانی مردم جهان قرار خواهند گرفت و شناخته شده تر خواهند بود.

اگر دوست دارید در جهان آینده نقشی سازنده تر به نسل آینده تان اختصاص یابد در مورد تربیت آنها بیشتر مطالعه کنید.