بهمن ۱۳۹۰- در سالهای دور ، بدون آگاهی رسانی به انجمن زرتشتیان تهران مدیر وقت دبستان گیو با هماهنگی منطقه شش آموزش و پرورش ، دبستان گیو را نمونه مردمی اعلام می کند .

انجمن زرتشتیان تهران پس از آگاهی ، از این اقدام غیرقانونی مدیر وقت و منطقه شش آموزش و پرورش به شگفت می آید و در نامه ای به مدیریت وقت منطقه شش دفاعی محکم ارائه می کند و با استناد به مفاد قراردادی که بین وزارت آموزش و پرورش و انجمن زرتشتیان تهران منعقد شده بود ، غیرقانونی بودن این عمل را اعلام می کند و خواهان لغو فوری نمونه مردمی بودن دبستان گیو     می شود.

رونوشت این دفاع محکم انجمن زرتشتیان تهران برای نماینده وقت ایرانیان زرتشتی در مجلس فرستاده شده است . نماینده وقت مجلس به همان تاریخ نامه ای به مدیر کل آموزش و پرورش استان تهران می نویسد و موضع انفعالی و ضعیف خود را توضیح می دهد اگر چه برای فرار از تیغ انتقادهای همکیشان خود جمله هایی هم می نویسد که در صورت انتقاد از او بتواند آنها را به عنوان درخواست وی برای لغو نمونه مردمی بودن دبستان جلوه بدهد؛ جمله هایی که مشخص است چنین مفهومی را بدون تفسیر تداعی نمی کند.

تحلیل آن را خودتان انجام دهید اما یک پرسش : آیا نوشتن شتابزده یک نامه با موضع انفعالی به قصد پشتیبانی از دفاع محکم انجمن بوده است ؟ آیا سکوت از نوشتن آن نامه ضعیف بهتر نبود ؟ آیا آموزش و پرورش منطقه ۶ بیشتر به این نامه انفعالی نماینده نیاز داشت یا انجمن زرتشتیان ؟ به هر حال ، انجمن پس از دریافت رونوشت نامه نماینده وقت مجلس ، به نظر می رسد برای خنثی کردن موضع انفعالی نماینده وقت مجلس ، رونوشت نامه انجمن به مدیریت وقت منطقه ۶ آموزش و پرورش تهران را برای مدیر کل استان تهران هم می فرستد و پس از جلسه نمایندگان انجمن با مسوولان اداره کل استان تهران ، دبستان گیو به حالت عادی باز می گردد.

پس یادمان باشد که اندیشه و عمل مهم است نه نام و شهرت و..