دی ۱۳۹۰-
شهرستان نیم ور با داشتن اندوخته ای بزرگ از یادگارهای تاریخی ایران، از گنج های بدون نگهبانی ست که میراث ایران را در خود جای داده است.
تهران- قم- سلفچگان
این مسیر برای رسیدن به اصفهان، زمانی راه اصلی به شمار می آمد. پس از طی کردن آزادراه تهران- قم بلافاصله پس از عبور از دروازه پرداخت عوارض انتهای آزادراه تابلویی می بینید که روی آن نام چند شهر از جمله سلفچگان و اراک روی آن دیده می شود. این راه انتهای اتوبان را به کمربندی قم متصل می کند. با ورود به کمربندی راه را ادامه می دهید که به طور مستقیم جاده سلفچگان می رسد. در این مسیر دو مکان برای استراحت پیشنهاد می شود : یکی مجتمع رفاهی مهتاب که در فاصله ۲۰ کیلومتری قم و در اتوبان تهران- قم واقع است. دیگری مجتمع رفاهی مارال که در ابتدای جاده قم- سلفچگان قرار دارد. در هر دو مجتمع رستوران فست فود و رستوران با غذاهای ایرانی در دسترس است.
جاده قم- سلفچگان دارای دو باند رفت و دو باند برگشت است. در سلفچگان به تابلوهای راهنما دقت کنید و از خروجی اصفهان و دلیجان خارج شوید.
سلفچگان- دلیجان
جاده سلفچگان- دلیجان نیز دارای دو باند رفت و دو باند برگشت است.
دلیجان همان گونه که از نام آن برمی آید، به سبب استراحت و اطراق کاروانها و دلیجانها شکل گرفته است. از جاهای دیدنی و قدیمی این شهر رستوران سعادت است : جایی که به نام « کافه سعادت » شهرت داشته است. اگر چه این رستوران امروزه با فن آوری های روز اداره می شود اما با هشتاد سال قدمت به عنوان قلب شهر دلیجان و شاید یکی از قدیمی ترین رستوران های ایران که هنوز پابرجاست به حساب می آید. می توانید ناهار را در این رستوران صرف کنید.
غاری آهکی با نام چال نخجیر نیز برای دوستداران طبیعت بسیار دل انگیز و زیباست.
دلیجان- نیم ور- محلات
از دلیجان تابلوهای راهنما، جاده ای را که به سمت محلات می رود نشان می دهد. پیش از رسیدن به شهرستان نیم ور، روستایی به نام آتشکوه وجود دارد که در جنوب جاده واقع است. با خروج از جاده و پیمودن مسافتی چند کیلومتری به روستای آتشکوه می رسید. به راحتی می توانید آتشکده آتشکوه را ببینید. آتشکده ای که خصوصیات معماری دوره ساسانی در ستونهای باقیمانده آن دیده می شود و دره رودی که زمانی از منار آن می گذشته، دیگر خشک است. کف آتشکده از سطح زمین اطراف بالاتر است و هنوز ۴ ستون بر روی آن خودنمایی می کند: ستونهایی که خورشید از آنها محافظت می کند و مردم روستا آن را میراث گذشتگان خود می دانند.
نیم ور شهری ست که نیاکان ما چندین هزاره در آن می زیسته اند. بند ساسانی، قلعه جمشیدی و میل میلون کهن ترین آثار این شهر به شمار می آیند. وقتی به میدان امام حسین رسیدید به طرف شمال ( سرازیری ) بروید و راه را ادامه دهید تا به یک تپه برسید. به سمت چپ راه خاکی را کمی بروید، یک ستون بزرگ را که آثار معماری ساسانی در آن دیده می شود و اهالی محلی به آن میل میلون می گویند در میان کشتزارها می بینید. به نظر می رسد که در این جا، یک ساختمان بزرگ در دوره ساسانی وجود داشته است. در نزدیکی میل میلون، در آن سوی تپه، با پرسش از اهالی محل، باقیمانده های قلعه جمشیدی که به صورت مخروبه ای در آمده را می یابید.
پل قدیمی و یخچال قدیمی در بخش غربی شهر از آثار چند سده اخیر این شهرستان به شمار می آید. انتظار نداشته باشید هیچ تابلویی شما را به این اماکن راهنمایی کند. یخچال قدیمی در کنار یک پارک و رو به روی باغ تالار نیما قرار دارد. ( تابلوی باغ تالار نیما را در خیابان اصلی می بینید ). پل قدیمی در کنار پل کنونی است که در انتهای باقرآباد به چشم می خورد.
به عنوان اقامت می توانید از هتل اقصی درون شهر محلات استفاده کنید یا با پیمودن ۲۰ کیلومتر به روستای آبگرم بروید و در هتل ایرانگردی و جهانگردی آبگرم محلات ( با امکان رزرو اینترنتی یا تلفنی ) سکنا بگیرید. این هتل در ارتفاعات مشرف به دشت دلیجان و نیم ور قرار دارد و هوایی عالی دارد و می توانید از استخر، دوش یا وان آب گرم معدنی هم استفاده نمایید.
ادامه این جاده فرعی که از محلات به آب گرم می رسد، شما را به روستای خورهه می رساند. کمی پس از روستای خورهه ستونهایی بجا مانده از یک ساختمان که معماری آن آثار زمان اشکانی را در ذهن تداعی می کند به چشم می خورد و در کنار آن به نظر می رسد که اتاقهای بیشتری به همراه یک دریاچه وجود داشته است. همه اینها نظر انسان را به یک نیایشگاه مغان معطوف می نماید.
در تمام این منطقه، معادن پرشمار سنگ به چشم می خورد. گلخانه های محلات در نزدیکی دهکده گل را فراموش نکنید. برای خوردن ناهار و شام می توانید در محلات از رستوران سوته دلان ( فضای خوب برای جوانان ) و رستوران های خاطره، لمکده یا ملک در نزدیکی دانشگاه آزاد استفاده کنید.