فروردین ۱۳۹۱-

راه حل دشوار است ولی ارزشش را دارد

چرا برخی از افراد جامعه اهمیت آموزش را در فراهم آمدن جامعه ای بهتر در آینده درک نمی کنند؟

آیا پرورش شخصیت و آموزش علمی و هنری کودکان و نوجوانان امروز بدون سرمایه گذاری به سمت و سوی مناسبی خواهد رفت؟ آیا بدون به کارگیری مدیران و آموزگاران شایسته و آشنا به اصول نوین روانشناسی آموزش و بدون احترام به کنجکاوی ذاتی و هوش هیجانی کودکان و نوجوانان، تضمینی برای آینده بهتر وجود دارد؟

مشکلات آموزش در یک نگاه

۱-     کاهش تعداد دانش آموزان زرتشتی در آموزشگاه های پسرانه بتدریج هزینه هر دانش آموز را به رقمی نزدیک به شهریه مدارس غیردولتی نزدیک می کند در حالی که قوانین مدارس دولتی حاکم بر آنها اجازه نمی دهد از بهترین نیروهای انسانی در همه موارد در این مدارس استفاده شود، به عبارت دیگر، مانند مدارس غیردولتی پول می دهیم ولی معلمان و کارکنان را ادارات آموزش و پرورش تعیین می کنند و در شایستگی آنها هیچ نقشی نداریم.

۲-     در آموزشگاه های دخترانه این وضعیت وخیم تر است. زیرا برخلاف قانون و قراردادهای موجود در ساعات غیراداری از ساختمان و امکانات انجمن زرتشتیان تهران در این مدارس نمی توانیم استفاده کنیم و به عبارت دیگر هر چه خرج کنیم آموزش و پرورش آن را به نام خود ثبت می کند و از آن جامعه ایرانیان زرتشتی نمی شود. پس نمی توانیم آزادانه و با فراغ بال برای بهبود امکانات هزینه کنیم، ضمن این که امکانات گاه در اختیار افراد ناشایسته و فاقد دلسوزی لازم قرار می گیرد و گاه در انبار خاک می خورد.

۳-     افرادی که در آموزشگاه های دولتی کار می کنند، حقوق بگیر وزارت خانه هستند پس طبیعی است که اکثر آنها اهمیتی به خواستهای منطقی والدین نمی دهند و با توجه به این که مدیر آموزشگاه ارزشیابی آنها را انجام می دهد، فقط به چاپلوسی و اطاعت مطلق از او فکر می کنند و به اصول نوین آموزش و پرورش اعتنایی ندارند. البته همیشه و همه جا، استثنا وجود دارد. پس اگر آموزشگاه ها غیردولتی شود، رقابت برای ماندن بین آموزگاران افزایش می یابد و می دانند که حقوق آنها را والدین دانش آموزان می دهند، نه وزارت خانه. آن گاه رویکردها تغییر می یابد و فرصت خوبی برای افراد شایسته پدید می آید تا در آموزش و پرورش کودکان ما نقش بیشتری بر عهده گیرند.

۴-     تا وقتی آموزشگاه ها به صورت دولتی اداره می شود، انجمن و والدین برای تغییر افراد ناکارآمد و فاقد معلومات روز باید دست به دامن رییس منطقه و گاه مقامات بالاتر باشند اما با غیر دولتی شدن اختیار کامل به موسس مدارس و نظارت دقیق توسط انجمن امکان پذیر خواهد شد. جالب است بدانیم انجمن زرتشتیان تهران یکی از معدود موسسات ایرانی است که در حدود هفتاد سال تجربه اداره موفق مدارس غیر دولتی را در ایران به عهده داشته است.

۵-     ورزش و هنر در آموزشگاه های پرشماری به فراموشی سپرده شده اند. در کنار شخصیت خوب و علم بالا به بدن سالم و زیبایی شناسی و هنر دوستی نیاز داریم و گرنه از زندگی لذت نمی بریم. شوربختانه بسیاری از والدین و آموزشگاه ها بدون توجه به این که رسالت ما در آموزش و پرورش کودکان، تضمین رسیدن به انسانی شاد و موفق در همه جنبه های زندگی بزرگسالی است، بچه های خود را فقط در یک یا دو جنبه سوق می دهیم. محصول این تفکر، انسانی می شود که فقط در یک شرایط خاص می تواند از زندگی لذت ببرد و در شرایط بسیار متفاوت آینده نخواهد توانست خود را با آن وفق دهد.