از زمان های بسیار دور، انسان بدن خود را با کشیدن لاله گوش، یا دو نیم کردن زبان تغییر می داده است. با وجود گذشت قرن ها همچنان تتو و پیرسینگ شایع ترین فرم تغییر در بدن به شمار می رود که چندین هزاره قدمت دارد. تتو و پیرسینگ در موارد نادر با عوارضی همراه هستند. متاسفانه این عوارض به طور معمول، جدی هستند مانند عفونت و واکنش های التهابی.

پیرسینگ چیست؟

انجمن بیماری های پوستی آمریکا پیرسینگ را چنین تعریف می کند: «ایجاد یک حفره در بدن برای قرار دادن جواهر یا زینت آلات». شایع ترین نقطه بدن برای پیرسینگ گوش است.

عوارض پیرسینگ

پیرسینگ در هر نقطه بدن ممکن است دچار عفونت شود. احتمال بروز عفونت در پیرسینگ دهان از همه کمتر است. احتمال عفونت پیرسینگ گوش و ناف از همه بیشتر است. اگر پیرسینگ آلت تناسلی دچار عفونت شود، علاوه بر درمان عامل عفونی باید درمان علیه گنوره (سوزاک) و درمان کلامیدیا هم مد نظر باشد. برای این عفونت بهتر است با پزشک متخصص زنان یا اورولوژیست مشورت شود.

عارضه شایع تر پیرسینگ آلرژی پوست به زینت آلات به کار رفته است. اگر به آلرژی پوستی بی توجهی شود و درمان نگردد، احتمال بروز عفونت بیشتر می شود.

نیکل فلزی است که عامل بیشترین میزان بروز آلرژی پوستی در پیرسینگ به شمار می رود. نیکل فلزی ارزان است که به عنوان پایه بیشتر بدلیجات به کار می رود. نقره، طلا و پلاتین با کمترین واکنش آلرژی پوستی همراه است.

عوارض تتو

احتمال عفونت به دنبال تتو بسیار کمتر است. عفونت به دنبال تتو ممکن است با علائم خفیف تا شدید همراه باشد. بیشتر اوقات عامل عفونت یک باکتری است. اگر به درمان عفونت تتنو توجه نشود می تواند به سلولیت یا حتی گسترش عفونت در همه بدن منتهی شود.

آسیب وارده به بافت بدن در حین تتو (تزریق رنگ یا فلزات) می تواند واکنش التهابی حاد بدن را برانگیخته کند. به طور معمول، انتظار می رود واکنش التهابی حاد ناشی از تتو، بدون هر گونه دستکاری بیشتر، در عرض دو تا سه هفته فروکش نماید. البته شایع ترین عارضه تتو، آلرژی پوستی به ماده رنگی استفاده شده در تتو است. این آلرژی می تواند باعث بروز اگزما یا بثورات پوستی در ناحیه تتو شود.